ปลิว

พลอยชมพู

ได้เพียงแต่ยืนอยู่ไกลๆ ได้เพียงแต่มองจากในเงา เฝ้าดูเรื่องราวผู้คนล้อมรอบตัวเธอ ไม่เคยมีฉันอยู่ในนั้น และคงไม่มีวันนั้นเลย ฉันทำได้เพียงให้ความฝันปลอบใจในค่ำคืน แค่เฝ้ามอง แค่ชื่นใจ แค่ยิ้มผ่านลมฟ้าไป เผื่อเธอรับรู้ เผื่อเธอจะมองมา สักครั้งหนึ่ง อยู่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ บอกให้เธอฟังไม่ได้สักคำ เปล่งได้แค่เสียงเบาๆ ในยามลำพัง ว่าฉันรักเธอ ฉันรักเธอ อยากให้ได้ยินคำในหัวใจ แต่มันคงเบาไปไม่ถึงเธอ หนึ่งคำว่ารักคงปลิวไปตามแรงลม ก่อนถึงใจเธอ แล้วก็คงสลายไป